Sudoku logopedyczne
Podaję kolejny sposób na to, by powtarzanie wyrazów nie było nudne.
Z pomocą przychodzi sudoku obrazkowe- na cztery, pięć, sześć obrazków. W sam raz dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Układamy, powtarzamy, gramy, poznajemy i zapamiętujemy wyrazy, ćwiczymy spostrzegawczość, logiczne myślenie a przede wszystkim prawidłową wymowę.
Stopniować trudności możemy na dwa sposoby- coraz więcej obrazków, coraz trudniejsze do wymowy wyrazy. Tak dla przykładu- dla dziecka uczącego się głoski /s/ wyrazy rozpoczynające się na sylabę /se-/ będą łatwiejsze niż te na /su-/. Z kolei na prawidłowy wydźwięk /s/ w wygłosie trzeba trochę dłużej poczekać.
Prawidłowy dobór wyrazów do kolejnych ćwiczeń zachęca dzieci do ćwiczeń a kolejne sukcesy dają dużo radości. Trening czyni mistrza- zwłaszcza jeśli chodzi o poprawną artykulację.
Do układania sudoku warto zachęcać wszystkie dzieci. Zasady są proste. W pionie i w poziomie każdy obrazek ma być inny. Najprościej zacząć od ułożenia szeregu, w którym brakuje tylko jednego obrazka.
Gry motywacyjne na logopedii
Grą motywacyjną, czyli taką zachęcającą ucznia do większej staranności i uwagi może zostać prawie każda gra przeznaczona dla dzieci. W praktyce najbardziej sprawdzają się proste gry zręcznościowe typu: wyciągnij patyczek, rzuć kostką, zrób coś, ułóż coś i wygraj. Dobrze powiedziałeś- masz prawo ruchu. Ruch ma trwać krótko i być nieskomplikowany. Dłużej zatrzymujemy się przy wypowiedziach dziecka.
Celem jest w końcu nauka poprawnej wymowy. Doskonalenie sprawności manualnej, spostrzegania,nauka współzawodnictwa, logicznego myślenia- to zalety dodatkowe gier, które dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym tak uwielbiają. Na zajęciach spotykają się dzieci z różnymi wadami wymowy, na rożnych etapach postępu terapii.Gra staje się wtedy elementem łączącym uczniów. To w co dziś gramy? To pytanie słyszę dosyć często. Moja odpowiedź:Najpierw poproszę o zeszyty a potem zaczynamy.
Historyjki obrazkowe rozwijają mowę
Historyjki obrazkowe rozwijają mowę, wyobraźnię i kreatywność dziecka oraz zdolności manualne, gdyż obrazki można pokolorować według własnego uznania.
Ważne, by nie hamować wyobraźni dziecka, nawet jeśli stwierdzi, że czajnik poleciał do dżungli. W naszej wyobraźni, podobnie jak w bajkach czy w snach może zdarzyć się wszystko. A dziwności lepiej się zapamiętuje, bo są o wiele ciekawsze. Tak samo, jeśli ktoś pomaluje twarz na niebiesko, to też jest dobrze. Artysta ma do tego prawo. My możemy jedynie zaspokoić swoją ciekawość i zapytać się o to. Odpowiedź często nas zaskoczy.
W logopedii na pierwszym miejscu jest jednak wymowa. Na to zwracamy największą uwagę.
Jeśli ćwiczymy głoskę w nagłosie i jest to początek terapii, to nie wymagajmy, aby dziecko wymawiało poprawnie ćwiczoną głoskę we wszystkich pozycjach w wyrazie. Poprawiamy trudny wyraz, jeśli wiemy, że dziecko da radę poprawnie go powtórzyć. W końcu, jak mówią: żaden majster z nieba nie spadł. Tylko systematyczny trening czyni cuda, więc urozmaicajmy dziecku tę żmudną naukę, jaką jest nauka poprawnej wymowy, jak tylko się da. Zabawa i nauka połączone razem dają największe i najszybsze rezultaty.
Ewa Socha
Artykuł
„We współczesnym życiu poprawne, wręcz nienaganne wypowiadanie się to umiejętność bardzo ważna. Jest warunkiem pełnego uczestniczenia człowieka w życiu społecznym. Dlatego też już od najwcześniejszego okresu życia powinniśmy dbać o tę umiejętność i starać się rozwijać mowę we wszelkich możliwych aspektach. Rozwój mowy dziecka trwa do ok. 7 roku życia, gdy artykulacja wszystkich głosek powinna już być prawidłowa i utrwalona. Dziecko rozpoczynające naukę w szkole w wieku 6-7 lat buduje swobodne wypowiedzi, poprawnie wypowiada się pod względem gramatycznym i właściwie wypowiada wszystkie głoski. Jednakże w znacznej liczby dzieci występują opóźnienia rozwoju mowy w zakresie poprawnej realizacji poszczególnych głosek. Szczególnie dotyczy to szeregu syczącego (s, z, c, dz), szumiącego (sz, ż, cz, dż) oraz głoski r.
Każde odchylenie od normy w zakresie artykulacji stwarza dzieciom problemy w kontaktach z rówieśnikami. Opóźnienia rozwoju mowy nieuchwycone w porę i niepoddane terapii mogą utrwalić u dziecka poczucie wyobcowania z grupy. Dziecko zwykle gorzej się uczy, nie zgłasza się do ustnych wypowiedzi, zamyka się w sobie. Aby temu zapobiec należy poświęcić dziecku więcej uwagi i otoczyć je serdecznością”.
Źródło: D. Klimkiewicz, E. Siennicka-Szadkowska, „Akademia wzorowej wymowy”
Do przeczytania..
- Rozwój mowy dziecka
- Rady dla Rodziców
- Wady wymowy
- Kiedy należy udać się z dzieckiem do logopedy?